Dutch Diva`s & de gestolen chico
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Heleen
16 April 2010 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Hallo lieve allemaal!!
De tijd vliegt hier als een malle. We zijn al bijna op de helft….. en dat betekend dat ik bijna hoogstaand bezoek krijg!! Pa, ma en jen komen volgende week voor 2,5 week op bezoek. Kan niet wachten om ze mijn leven in het heerlijke Capetown te laten zien. Foto‘s en verhalen kunnen veel zeggen, maar om te weten hoe mooi, bijzonder en vooral bizar Capetown is moet je er zelf zijn en het beleven. Hoop dat ze überhaupt aankomen. Dat ze niet per ongeluk in het verkeerde vliegtuig stappen, niet door de douane komen omdat ze er verdacht uit zien, of gewoon het vliegtuig missen. Gelukkig hebben ze Jen mee die ze kan begeleiden op hun eerste vliegreis. Jen, succes! Pas goed op ze, want ik wil ze graag heelhuids hier hebben!!
Hier gaat alles nog zijn bizarre gangetje. Maken heel veel mee. Soms staan we er zelf nog versteld hoe ons leven hier is. Elke dag is een verassing. Neem nou vandaag. Het zou onze laatste stagdag zijn. Wel raar, hebben hier toch 10 weken rondgelopen. Een hele ervaring, we zijn dingen tegen gekomen die we in Nederland nooit zouden zien. Ook zijn hebben we enorm lieve mensen ontmoet die ons wel even aan het denken gezet hebben over ons verschrikkelijk verwende leventje in Nederland. Anyway, om onze laatste dag af te sluiten hadden wat taarten gekocht voor in de pauze. Bepakt en bezakt met taarten stapten we de deur uit op weg naar onze auto. Komen we op straat, chico weg. We kijken beetje verbaasd om ons heen met onze armen vol taart, en kijken elkaar aan, maar serieus, geen spoor van onze chico. Onze vette sloeberbak is gewoon gejat. Wij naar het politiebureau om aangifte te doen. Hadden er niet zo veel vertrouwen in, omdat ze vast wel wat beters te doen hebben dat zo‘n verroest bakkie op te sporen. Echt zo‘n lekker ouderwets politiebureau, maar we werden wel gelijk geholpen en zeer serieus genomen. Er werden allemaal mensen op de zaak gezet (jawel, onze chico is een zaak), alsof we een of andere spraakmakende moordzaak waren. We moesten veel formulieren invullen, en ondertussen werd heel Capetown op de hoogte gebracht van een vermiste witte chico. We werden echt gelijk geholpen (agenten van Nederland: Neem hier een voorbeeld aan) en er gingen zelfs politiemannen rond cruisen om te kijken of onze chico ergens in Capetown stond.Dit leek me nogal een belachelijke actie, maar na 20 minuten kwamen ze terug dat chico ergens in een township gevonden was hahahahaha!!!! Ze staat nu ergens in een garage en ze zijn aan het kijken of we haar nog terug krijgen of dat ze helaas niet meer in staat is met ons rond te scheuren. We hebben nu dus een onverwachts dagje vrij (en een koelkast vol taart), maar we gaan maandag gewoon weer naar stage voor onze laatste dag. We gaan ook met onze baas bespreken of we onze scriptie daar kunnen maken. (Zodat we onze lieve patiënten niet achter hoeven te laten haha) Kan vast wel, aangezien ze nogal vol van ons zijn. Ze hadden een gesprek met de vrouw van de organisatie waar wij alles mee geregeld hebben, en ze zeiden dat ze erg onder de indruk waren van de Groningse studenten. (Ja, wij zijn de enige Groningse studenten daar). Ook hebben we al een baan aangeboden gekregen. Tijdens een avondje bowlen, eten en waterpijp roken met onze baas, zei hij dat als we klaar waren met onze studie we zo daar konden komen werken. Mooi compliment lijkt me! Weet niet of hij me een baan aanbied om mijn goede fysio kwaliiteiten of omdat hij ons gewoon heel gezellig vindt. Maar laten we er gewoon maar vanuit gaan dat het om mijn fysioskills gaat!
Na het trieste nieuws over chico heb ik ook nog geweldig nieuws. We hebben namelijk eindelijk WORLD CUP TICKETS bemachtigd! We waren toen we hier net waren al een keer naar de bank gegaan (daar worden ze verkocht) maar toen was alles al uitverkocht. Nu was er gister een laatste verkoopronde. Onze laatste kans op tickets dus. Wij s‘ochtends in alle vroegte al naar de bank, om er zeker van te zijn dat we niet achteraan in de rij zouden staan. We stonden als ongeveer 50ste in de rij. (en dat terwijl we er al 2 uur voor openingstijd waren.) Er waren zelfs mensen die er de hele nacht gestaan hadden. Maar goed dat we zo vroeg gegaan waren, want de rij achter ons werd echt enorm lang. Denk dat er wel een paar 100 mensen stonden. Raar dat ik op internet las dat er in de Nederlandse kranten staat dat ze de tickets maar niet kwijt kunnen en ze zelfs in de supermarkt verkocht worden. Logisch, want in sommige supermarkten is een ticketstore, waar je tickets voor concerten, theater en dus ook sportevenementen kunt kopen. Door dat bericht lijkt het dus net of er hier niemand naar wedstrijden wil, en ze moeite moeten doen om van de kaarten af te komen. Geloof me, wij hebben heel wat moeite gedaan om aan kaarten te komen haha.
Toen om 9 uur de bank eindelijk open ging, dachten we dat het wel snel zou gaan, niet dus. Het hele Fifa systeem lag er uit, en om half 11 hadden ze nog maar 2 kaarten verkocht. Omdat wij gewoon stage hadden, zijn wij om 11 uur maar weg gegaan, en hebben Linda, Eline en Timon achter gelaten om in de rij te blijven. Ondertussen zaten wij natuurlijk flink in de stress op stage, omdat we zo graag naar een wedstrijd wilden. Beetje lullig als ik niet heen zou gaan, aangezien ik in eerste instantie voor de World cup langer zou blijven! Om half 3 belde Eline met het verlossende woord,, TICKETS ZIJN BINNEN!! Toen wij onze tickets kochten waren er alleen nog maar tickets in de duurste categorie, en waren er nog maar 60 beschikbaar. Lucky us dus!24 Juni zitten wij hier in Capetown in het nieuwe stadion mee te zingen met het volkslied bij Cameroen – The Netherlands!! Joehoe!!
We ontdekken hier ook coole sporten. Zo zijn we vorige week wezen sandboarden! Hetzelfde idee als snowboarden, maar dan op zand ;) Ze hebben hier in de buurt enorme zandduinen. Zwaar vermoeiend, aangezien je elke keer met dat board die duin op moet sjouwen. Maar wel echt superleuk om te doen en we waren ook nog best goed. Nieuw talentje ontdekt dus ;) Volgende dag behoorlijk spierpijn in de kuiten, maar toch weer sportief doen. We gingen namelijk wakeboarden. Achter een speedboot op een plank en proberen te gaan, en dan nog proberen te blijven staan. Ons probleem was al om te gaan staan. Hier ligt duidelijk mijn talent niet ;) Mijn talent was meer om lekker in die boot te chillen en te genieten van de super mooie baai waar we in waren. Echt een paradijsje.
Verder wordt er natuurlijk ook nog goed gefeest hier. We leren dj‘s en barmannen kennen, wat weer handig is om op gastenlijsten te komen en voor te veel borrels ;) Het netwerken blijft gewoon doorgaan. Ook worden we door onze nieuw ontdekte band steeds uitgenodigd voor hun optredens. Vanavond spelen ze op een dakterras van een luxe hotel. Ben benieuwd!
Ook worden we er niet echt slimmer op. Zo gingen we laatst sporten, en hadden we de auto op slot gedaan. Omdat het slot kapot was, moest je de bestuurderskant vanaf de bijrijders kant op slot doen vanaf binnenuit. Nou alles mooi op slot gedaan, kwamen we er achter dat de lichten nog aanstonden. Dus ik wilde de sleutel pakken, maar die had ik niet. Irina ook niet. Shit. Waren die in de auto uit m`n zak gevallen. En omdat we de deur van binnen uit op slot moeten doen, hadden we de sleutel niet nodig om hem op slot te doen. Stonden we daar, lichten aan en sleutel in de auto. Echt geen idee wat we moesten doen. Karin, onze contactpersoon maar gebeld. Zij een garagebedrijf gebeld en na een uur kwamen die kerels er aan. Wij dachten dat ze met een reserve sleutel zouden komen, maar ze trokken gewoon hard aan het handvat, en die schoot er zo af. Zo konden ze in onze auto inbreken en zo de sleutel weer aan ons geven. Handig toch! Even nieuw slotje er op zetten en klaar!!! Geen wonder onze chico gejat is, zo makkelijk in de breken. Als een fysio niks voor mij is, kan ik altijd nog het boevenpad op gaan!
We worden hier behoorlijk zelfstandig. Als ik in Nederland er achter zou komen dat ik de sleutels in de auto had laten liggen of dat mijn auto gejat zou zijn, zou ik gelijk mijn hulptroepen inschakelen ( Pap), maar hier moeten we het toch echt allemaal zelf doen. En dat gaat ons best goed af! Jullie kunnen dus trots op me zijn! ;)
Liefs xx
Ojaa, ze zijn hier ook heel goed in banen creëren. Je ziet hier de vreemdste baantjes. Een kleine greep:
- Vlaggenzwaaier : Als er aan de weggewerkt wordt (en dat wordt hier nogal i.v.m. de naderende World Cup) staat er een paar meter voor die wegwerkzaamheden iemand met een vlag te zwaaien dat ze er bezig zijn. Levensgevaarlijk, en vaak is er helemaal niemand aan de weg bezig.
- Parkeerwachters: Zelfs op de kleinste parkeerplaatsen staat iemand die op je auto let en je helpt met inparkeren. Opzich handig, maar 10 per parkeerplaats is wel wat overbodig.
- Bijrijder in een minibus: Deze persoon schreeuwt alleen maar naar mensen waar de minibus heen gaat. Vreemd, want het staat ook gewoon op het busje.
- Boodschappen inpakker: Bij elke supermarkt staat er iemand om je spullen in een zakje te doen.
- Knopjes indrukker bij een parkeergarage: Er staat soms serieus gewoon iemand op het knopje te drukken waar dan je parkeerkaartje uit komt. Een heeeel belangrijke job.
- Fruit afweger: Bij elke supermarkt staat iemand die je fruit afweegt. Net of we zelf niet ons fruit in een weegschaal kunnen leggen en dan op het goede knopje drukken.
Misschien een idee om zulke geniale banen ook in Nederland aan te schaffen. Zeker weten dat de werkeloosheid daalt ;)
De tijd vliegt hier als een malle. We zijn al bijna op de helft….. en dat betekend dat ik bijna hoogstaand bezoek krijg!! Pa, ma en jen komen volgende week voor 2,5 week op bezoek. Kan niet wachten om ze mijn leven in het heerlijke Capetown te laten zien. Foto‘s en verhalen kunnen veel zeggen, maar om te weten hoe mooi, bijzonder en vooral bizar Capetown is moet je er zelf zijn en het beleven. Hoop dat ze überhaupt aankomen. Dat ze niet per ongeluk in het verkeerde vliegtuig stappen, niet door de douane komen omdat ze er verdacht uit zien, of gewoon het vliegtuig missen. Gelukkig hebben ze Jen mee die ze kan begeleiden op hun eerste vliegreis. Jen, succes! Pas goed op ze, want ik wil ze graag heelhuids hier hebben!!
Hier gaat alles nog zijn bizarre gangetje. Maken heel veel mee. Soms staan we er zelf nog versteld hoe ons leven hier is. Elke dag is een verassing. Neem nou vandaag. Het zou onze laatste stagdag zijn. Wel raar, hebben hier toch 10 weken rondgelopen. Een hele ervaring, we zijn dingen tegen gekomen die we in Nederland nooit zouden zien. Ook zijn hebben we enorm lieve mensen ontmoet die ons wel even aan het denken gezet hebben over ons verschrikkelijk verwende leventje in Nederland. Anyway, om onze laatste dag af te sluiten hadden wat taarten gekocht voor in de pauze. Bepakt en bezakt met taarten stapten we de deur uit op weg naar onze auto. Komen we op straat, chico weg. We kijken beetje verbaasd om ons heen met onze armen vol taart, en kijken elkaar aan, maar serieus, geen spoor van onze chico. Onze vette sloeberbak is gewoon gejat. Wij naar het politiebureau om aangifte te doen. Hadden er niet zo veel vertrouwen in, omdat ze vast wel wat beters te doen hebben dat zo‘n verroest bakkie op te sporen. Echt zo‘n lekker ouderwets politiebureau, maar we werden wel gelijk geholpen en zeer serieus genomen. Er werden allemaal mensen op de zaak gezet (jawel, onze chico is een zaak), alsof we een of andere spraakmakende moordzaak waren. We moesten veel formulieren invullen, en ondertussen werd heel Capetown op de hoogte gebracht van een vermiste witte chico. We werden echt gelijk geholpen (agenten van Nederland: Neem hier een voorbeeld aan) en er gingen zelfs politiemannen rond cruisen om te kijken of onze chico ergens in Capetown stond.Dit leek me nogal een belachelijke actie, maar na 20 minuten kwamen ze terug dat chico ergens in een township gevonden was hahahahaha!!!! Ze staat nu ergens in een garage en ze zijn aan het kijken of we haar nog terug krijgen of dat ze helaas niet meer in staat is met ons rond te scheuren. We hebben nu dus een onverwachts dagje vrij (en een koelkast vol taart), maar we gaan maandag gewoon weer naar stage voor onze laatste dag. We gaan ook met onze baas bespreken of we onze scriptie daar kunnen maken. (Zodat we onze lieve patiënten niet achter hoeven te laten haha) Kan vast wel, aangezien ze nogal vol van ons zijn. Ze hadden een gesprek met de vrouw van de organisatie waar wij alles mee geregeld hebben, en ze zeiden dat ze erg onder de indruk waren van de Groningse studenten. (Ja, wij zijn de enige Groningse studenten daar). Ook hebben we al een baan aangeboden gekregen. Tijdens een avondje bowlen, eten en waterpijp roken met onze baas, zei hij dat als we klaar waren met onze studie we zo daar konden komen werken. Mooi compliment lijkt me! Weet niet of hij me een baan aanbied om mijn goede fysio kwaliiteiten of omdat hij ons gewoon heel gezellig vindt. Maar laten we er gewoon maar vanuit gaan dat het om mijn fysioskills gaat!
Na het trieste nieuws over chico heb ik ook nog geweldig nieuws. We hebben namelijk eindelijk WORLD CUP TICKETS bemachtigd! We waren toen we hier net waren al een keer naar de bank gegaan (daar worden ze verkocht) maar toen was alles al uitverkocht. Nu was er gister een laatste verkoopronde. Onze laatste kans op tickets dus. Wij s‘ochtends in alle vroegte al naar de bank, om er zeker van te zijn dat we niet achteraan in de rij zouden staan. We stonden als ongeveer 50ste in de rij. (en dat terwijl we er al 2 uur voor openingstijd waren.) Er waren zelfs mensen die er de hele nacht gestaan hadden. Maar goed dat we zo vroeg gegaan waren, want de rij achter ons werd echt enorm lang. Denk dat er wel een paar 100 mensen stonden. Raar dat ik op internet las dat er in de Nederlandse kranten staat dat ze de tickets maar niet kwijt kunnen en ze zelfs in de supermarkt verkocht worden. Logisch, want in sommige supermarkten is een ticketstore, waar je tickets voor concerten, theater en dus ook sportevenementen kunt kopen. Door dat bericht lijkt het dus net of er hier niemand naar wedstrijden wil, en ze moeite moeten doen om van de kaarten af te komen. Geloof me, wij hebben heel wat moeite gedaan om aan kaarten te komen haha.
Toen om 9 uur de bank eindelijk open ging, dachten we dat het wel snel zou gaan, niet dus. Het hele Fifa systeem lag er uit, en om half 11 hadden ze nog maar 2 kaarten verkocht. Omdat wij gewoon stage hadden, zijn wij om 11 uur maar weg gegaan, en hebben Linda, Eline en Timon achter gelaten om in de rij te blijven. Ondertussen zaten wij natuurlijk flink in de stress op stage, omdat we zo graag naar een wedstrijd wilden. Beetje lullig als ik niet heen zou gaan, aangezien ik in eerste instantie voor de World cup langer zou blijven! Om half 3 belde Eline met het verlossende woord,, TICKETS ZIJN BINNEN!! Toen wij onze tickets kochten waren er alleen nog maar tickets in de duurste categorie, en waren er nog maar 60 beschikbaar. Lucky us dus!24 Juni zitten wij hier in Capetown in het nieuwe stadion mee te zingen met het volkslied bij Cameroen – The Netherlands!! Joehoe!!
We ontdekken hier ook coole sporten. Zo zijn we vorige week wezen sandboarden! Hetzelfde idee als snowboarden, maar dan op zand ;) Ze hebben hier in de buurt enorme zandduinen. Zwaar vermoeiend, aangezien je elke keer met dat board die duin op moet sjouwen. Maar wel echt superleuk om te doen en we waren ook nog best goed. Nieuw talentje ontdekt dus ;) Volgende dag behoorlijk spierpijn in de kuiten, maar toch weer sportief doen. We gingen namelijk wakeboarden. Achter een speedboot op een plank en proberen te gaan, en dan nog proberen te blijven staan. Ons probleem was al om te gaan staan. Hier ligt duidelijk mijn talent niet ;) Mijn talent was meer om lekker in die boot te chillen en te genieten van de super mooie baai waar we in waren. Echt een paradijsje.
Verder wordt er natuurlijk ook nog goed gefeest hier. We leren dj‘s en barmannen kennen, wat weer handig is om op gastenlijsten te komen en voor te veel borrels ;) Het netwerken blijft gewoon doorgaan. Ook worden we door onze nieuw ontdekte band steeds uitgenodigd voor hun optredens. Vanavond spelen ze op een dakterras van een luxe hotel. Ben benieuwd!
Ook worden we er niet echt slimmer op. Zo gingen we laatst sporten, en hadden we de auto op slot gedaan. Omdat het slot kapot was, moest je de bestuurderskant vanaf de bijrijders kant op slot doen vanaf binnenuit. Nou alles mooi op slot gedaan, kwamen we er achter dat de lichten nog aanstonden. Dus ik wilde de sleutel pakken, maar die had ik niet. Irina ook niet. Shit. Waren die in de auto uit m`n zak gevallen. En omdat we de deur van binnen uit op slot moeten doen, hadden we de sleutel niet nodig om hem op slot te doen. Stonden we daar, lichten aan en sleutel in de auto. Echt geen idee wat we moesten doen. Karin, onze contactpersoon maar gebeld. Zij een garagebedrijf gebeld en na een uur kwamen die kerels er aan. Wij dachten dat ze met een reserve sleutel zouden komen, maar ze trokken gewoon hard aan het handvat, en die schoot er zo af. Zo konden ze in onze auto inbreken en zo de sleutel weer aan ons geven. Handig toch! Even nieuw slotje er op zetten en klaar!!! Geen wonder onze chico gejat is, zo makkelijk in de breken. Als een fysio niks voor mij is, kan ik altijd nog het boevenpad op gaan!
We worden hier behoorlijk zelfstandig. Als ik in Nederland er achter zou komen dat ik de sleutels in de auto had laten liggen of dat mijn auto gejat zou zijn, zou ik gelijk mijn hulptroepen inschakelen ( Pap), maar hier moeten we het toch echt allemaal zelf doen. En dat gaat ons best goed af! Jullie kunnen dus trots op me zijn! ;)
Liefs xx
Ojaa, ze zijn hier ook heel goed in banen creëren. Je ziet hier de vreemdste baantjes. Een kleine greep:
- Vlaggenzwaaier : Als er aan de weggewerkt wordt (en dat wordt hier nogal i.v.m. de naderende World Cup) staat er een paar meter voor die wegwerkzaamheden iemand met een vlag te zwaaien dat ze er bezig zijn. Levensgevaarlijk, en vaak is er helemaal niemand aan de weg bezig.
- Parkeerwachters: Zelfs op de kleinste parkeerplaatsen staat iemand die op je auto let en je helpt met inparkeren. Opzich handig, maar 10 per parkeerplaats is wel wat overbodig.
- Bijrijder in een minibus: Deze persoon schreeuwt alleen maar naar mensen waar de minibus heen gaat. Vreemd, want het staat ook gewoon op het busje.
- Boodschappen inpakker: Bij elke supermarkt staat er iemand om je spullen in een zakje te doen.
- Knopjes indrukker bij een parkeergarage: Er staat soms serieus gewoon iemand op het knopje te drukken waar dan je parkeerkaartje uit komt. Een heeeel belangrijke job.
- Fruit afweger: Bij elke supermarkt staat iemand die je fruit afweegt. Net of we zelf niet ons fruit in een weegschaal kunnen leggen en dan op het goede knopje drukken.
Misschien een idee om zulke geniale banen ook in Nederland aan te schaffen. Zeker weten dat de werkeloosheid daalt ;)
-
16 April 2010 - 19:13
Henk:
Hey Heleen wat weer een geweldig verhaal, ik kan niet wachten om het met m'n eigen ogen te zien, als we tenminste aankomen haha, gelukkig hebben we Jen.
Nu maar hopen dat de stofwolk boven Europa snel verdwijnt en er weer gewoon gevlogen kan worden. Geniet nog maar ff een weekje van je rust haha.
Groetjes en kuzzzzz -
19 April 2010 - 18:19
Nan:
Hee Heleen!
Las hierboven dat je laatste stagedag er alweer op zit jeeeee das ook snel gegaan! Uiteraard heb je vast veel meegemaakt aan de verhalen hierboven te zien haha Mooi! Heb je ouders wel eens gesproken en was ook wel benieuwd hoe je het daar hebt in zo'n heel ander werelddeel. Best een dubbelle wereld of niet? Hoe vond je je stage, viel het mee? Ik hoop dat je blij bent dat je daar zit en dat je wens je nog een hele toffe tijd tot je terug bent! Lekker oranje aanmoedigen! :D Ook leuk als je ouders nog komen als die wolk weg is.. ;)
groetjes Nan -
22 April 2010 - 11:48
Mirjam:
Kind! Gelukkig kan je dan nu even uitrusten van je harde werken in het ziekenhuis! Of moet je al meteen weer aan de slag met je scriptie? Nou je hebt weer heel wat beleefd.. Hoe is het met de tattoo??xxxx -
26 April 2010 - 08:50
Louise:
He had gehoopt al ff iets te lezen van de familie. Die, als ze in het goede vliegtuig zijn gestapt natuurlijk, al lang over zijn. He geniet samen van het samen zijn en laat ze maar eens ff wat zien daar..xl -
05 Mei 2010 - 16:22
Hetty:
Hoi Heleen, ja de tijd vliegt, maar super om te lezen wat je allemaal mee maakt. Ik had gehoopt op een berichtje en misschien wat foto s van Henk,Gienke en Jense daar,(wat een zeikerd ben ik he!!!) we wachten af, een hele fijne tijd met je familie.Bijzonder hoor een ervaring voor de rest van je leven
genietvan alles!!! liefs de westerbeekjes! -
13 Mei 2010 - 09:13
Vere:
Hoi Heleen,
Ik dacht even een kiekje nemen in het spannende leven van Heleen:D Super leuke verhalen en ik heb nog een talentje van je ontekt schrijfster! Haha super leuk dat je het zo naar je zin hebt!
Ik heb het ook super naar mijn zin en de tijd vliegt echt voorbij!
Geniet ervan en ik zie je over ongeveer 2,5 maand wel want dan ben ik ook weer terug:D
Liefs, uit London!